Monolaurine - Antivirus supplement om te helpen bij het bestrijden van verkoudheid, griep, gordelroos, herpes, Epstein-Barr-virus, chronisch vermoeidheidssyndroom.
Kan helpen het immuunsysteem te beschermen tegen een reeks infectieuze agentia.
Geen antibiotica - Vernietigt geen vriendelijke bacteriën.
Monolaurine is goed voor zowel eenmalig als langdurig preventief gebruik.
Geëxtraheerd uit kokosolie

Aanvullende Feiten voor 300 mg Capsules
Portiegrootte: 1 Capsule Porties per Verpakking: 90
Hoofdingrediënten	Hoeveelheid Per Portie	% Dagelijkse Aanbeveling
Calcium (fosfaat)	106 mg	10%
Monolaurin	600 mg	*
Inosine	7,5 mg	*
Percentage Dagelijkse Waarden zijn Gebaseerd op een 2000 Calorie Dieet *Dagelijkse Waarde Niet Vastgesteld Andere ingrediënten: Calciumfosfaat, Magnesiumstearaat, Siliciumdioxide. Gelatinecapsule Monolaurin bevat de mono-ester van de vetzuur laurinezuur. Bevat geen maïs, gist, tarwe, lever, citrus of andere veelvoorkomende voedsel- of chemische allergenen. Glutenvrij. De productiemethoden bevatten speciale vertraagde afgifte-eigenschappen.

WAT IS MONOLAURINE
Monolaurin is een antimicrobieel middel dat het immuunsysteem beschermt tegen een reeks infectieuze agentia. Monolaurin is een glyceride-esterafgeleide van laurinezuur, een vetzuur dat van nature voorkomt in moedermelk en bepaalde plantaardige oliën. Dit vetzuur wordt al eeuwenlang gebruikt als een kiemdodend middel. Laurinezuur werd oorspronkelijk ontdekt toen microbiologen menselijke moedermelk bestudeerden om de antivirale stoffen te bepalen die zuigelingen beschermden tegen microbieel infecties. Het is aangetoond dat het pasgeborenen, wiens immuunsystemen onderontwikkeld zijn, beschermt tegen het Respiratoir Syncytieel Virus (RSV) en andere virussen van de luchtwegen (1,2). Monolaurin bleek een nog grotere virale activiteit te hebben dan laurinezuur.

WAAR IS MONOLAURINE EFFECTIEF IN HET BEHANDELEN VAN
In het algemeen kan Monolaurin helpen bij het bestrijden van verkoudheid, griep, EBV, gordelroos, herpes en het chronisch vermoeidheidssyndroom.

In studies performed at the Respiratory Virology Branch, Centers for Disease Control, Atlanta, Georgia, werd Monolaurin effectief bevonden tegen 14 menselijke RNA- en DNA-omhulde virussen in celcultuur (3). Deze omvatten influenza, RSV, Rubeola, Newcastle's, Coronavirus, Herpes Simplex types 1 & 2, Epstein-Barr Virus (EBV) en cytomegalovirus. (Monolaurin heeft geen effect op blote virussen, zoals poliovirus, encefalitisvirus, coxsackie of pokkenvirussen.) Monolaurin verwijderde alle meetbare infectiviteit door de virusomhulsel te desintegreren.

HOE KAN IK MEZELF BESCHERMEN TIJDENS HET KOUDE EN GRIEPSEIZOEN
Monolaurin dient als een waardevolle voedingsaanvulling voor mensen die het gevoel hebben dat ze verkouden of grieperig worden. Veel artsen hebben hun eigen klinische protocollen ontwikkeld in hun programma voor de preventie van verkoudheid en griep en raden aan om meerdere capsules Monolaurin op een lege maag in te nemen.

Monolaurin is niet het type voedingssupplement dat je dagelijks moet innemen (hoewel veel mensen het regelmatig voor preventieve doeleinden innemen), maar alleen wanneer dat nodig is. Als je koorts hebt of gezwollen lymfeklieren, is het altijd het beste om een arts te raadplegen, maar als je de vroege waarschuwingssignalen van de griep voelt, zoals een loopneus, pijnlijke huid en misschien een schorre keel, kan Monolaurin de eerste verdedigingslinie bieden.

ANTIBIOTICA, MONOLAURINE EN DE GRIEP
Antibiotica doden ongewenste micro-organismen, maar ze doden ook veel vriendelijke micro-organismen. Monolaurine daarentegen lijkt geen nadelig effect te hebben op gewenste spijsverteringsbacteriën, maar alleen op ongewenste micro-organismen. Bovendien kan Monolaurine de weerstand van bacteriën tegen antibiotica verminderen.

Frequent antibiotic use can lead to major disruptions in health and especially immune system function. Antibiotic resistance, resulting from the over-use of prescription drugs, is one of the biggest problems facing the medical community today. Resistance is cumulative (and comes in part from antibiotics in our food supply). That's why it's important to consider starting with nutritional agents, such as Monolaurin, first. Uncomplicated flu, while unpleasant, is not life threatening and doesn't necessitate drug therapy. Nutritional physiologic agents, such as Monolaurin, may be a good first choice.

IS MONOLAURINE VEILIG
Niet alleen staat Monolaurin op de GRAS (Generally Recognized As Safe) lijst, maar het kan, vanwege zijn oorsprong, veiliger zijn dan veel andere voedingssupplementen die zijn ontworpen om het immuunsysteem te versterken.

Een van de veiligste stoffen die de mens kent, is moedermelk. Hierin wordt de monoglyceride van laurinezuur (Monolaurin) aangetroffen. Wanneer een baby wordt geboren, is deze volledig afhankelijk van de voedingsfactoren in de moedermelk voor immunologische bescherming. Bij het analyseren van de samenstelling van menselijke moedermelk ontdekten medische onderzoekers laurinezuurmonoglyceriden in hoge concentraties. Monolaurin wordt ook aangetroffen in kokosolie, boter en slagroom; het is pas recentelijk geïsoleerd en gezuiverd. Het is zeer ongebruikelijk in de farmacologie om chemicaliën te vinden die giftig zijn voor lagere levensvormen (bacteriën, schimmels en virussen) maar niet giftig voor de mens.

Gebruiksaanwijzing

Voor degenen die het gevoel hebben dat ze een virale infectie aan het oplopen zijn:

600 mg Capsules - 3 capsules Monolaurin op een lege maag, als eerste in de ochtend, en voor ernstigere gevallen, 3 extra 's nachts.

Voor degenen met een gevoelige maag kan Monolaurin met voedsel worden ingenomen. De dosis kan worden verlaagd naarmate de symptomen afnemen. Natuurlijk moet u altijd het advies van een arts inwinnen als u koorts, pijn heeft of als de symptomen aanhouden.

Jonge kinderen kunnen ook Monolaurin innemen in een verlaagde dosis. Als je Monolaurin aan kinderen (of volwassenen) geeft die moeite hebben met het slikken van capsules, kun je ze openbreken en de Monolaurin over iets zoals appelmoes of yoghurt strooien.

Voor Epstein-Bar Virus, Herpes 1 & 2, of andere chronische virale aandoeningen:

600 mg Capsules - 3 capsules van Monolaurin bij een opvlamming
1 capsule als onderhoudsdosis tijdens slapende periodes.

Soms kan het herpesvirus worden geactiveerd door Monolaurin en vervolgens worden gedood, wat resulteert in een Herxheimer-achtige reactie. Vergelijkbare protocollen zijn gebruikt met het Epstein-Barr-virus (dat sterk lijkt op het herpesvirus), dat mogelijk verantwoordelijk is voor Chronisch Vermoeidheidssyndroom en zelfs MS (16, 17).

Referenties

1. Isaacs CE. De antimicrobiële functie van melkvetten. Adv. Nutr. Res. 10:271-85, 2001.

2. Welsh JK, May JT. Antinfectieuze eigenschappen van moedermelk. J. Pediatrie 94, 1-9, 1979.

3. Hierholzer JC en Kabara JJ. In vitro effecten van Monolaurin verbindingen op omhulde RNA- en DNA-virussen. J. Voedselveiligheid 4:1, 1982.

4. Kabara JJ. Lipiden als factoren voor de gastheerresistentie van menselijke melk. Nutr. Rev. 38:65, 1980.

5. Silver RK et al. Factoren in menselijke melk die de activiteiten van het influenzavirus beïnvloeden. Science 123:932-933, 1956.

6. Cohen SS. Strategie voor de chemotherapie van infectieziekten. Science 197:431, 1977.

7. Dulbecco A. Verstoring van virale vermenigvuldiging. In: Virologie, Dulbecco, A. en Ginsberg, H. red., Harper & Row, Philadelphia, 1980.

8. Kabara JJ et al. Vetzuren en afgeleiden als antimicrobiële middelen. Antimicrob. Agents Chemother. 2:23, 1972.

9. Sands JA et al. Antivirale effecten van vetzuren en afgeleiden. In: Farmacologische Effecten van Lipiden. Am. Oil Chem. Soc: Champaign, 1979;75.

10. Beuchat LA. Vergelijking van de antivirale activiteiten van kaliumsorbaat, natriumbenzoaat en glycerol- en sucrose-esters van vetzuren. Appi. Environ. Microbiol. 39:1178, 1980.

11. Sands J et al. Extreme gevoeligheid van omhulde virussen, waaronder herpes simplex, voor lange keten onverzadigde monoglyceriden en alcoholen. Antimicrobiële middelen en chemotherapie 15(1):67-73, 1979.

12. Kohn A. et al. Onverzadigde vrije vetzuren inactiveren dierlijke envelopvirussen. Arch. Virol. 66:301-306, 1980.

13. Ismail-Cassim, N et al. Remming van de ontmanteling van het runderen enterovirus door korteketenvetzuren. J. Gen. Virol. 71(10):2283-9, 1990.

14. Rabia S. et al. Inactivatie van het vesiculaire stomatitisvirus door fotosensibilisatie na incubatie met een pyreen-vetzuur. Febs. Let. 270(12):9-10, 1990.

15. Boddie RL en Nickerson SE. Evaluatie van postmelk uierdesinfectiemiddelen die Lauricidin, verzadigde vetzuren en melkzuur bevatten. J. Dairy Sci. 75(6):1725-30, 1992.

16. Ascherio A., Munger K.L., Lenette E.T., Spiegelman D., Hernan M.A., Olek M.J., Hankinson S.E., en Hunter, D.J. Antistoffen tegen het Epstein-Barr-virus en het risico op multiple sclerose: een prospectieve studie. JAMA 286(24:3127-9, 26 dec. 2001.

17. Simmons A. Herpesvirus en multiple sclerose. Herpes 8(3):60-3, nov. 2001.

© 2002 Ecological Formulas/Cardiovascular Research, Ltd.

Lauricidin
Technische informatie over Lauricidin® (monolaurine) voor de gezondheidsprofessional

De antivirale, antibacteriële en antiprotozoale eigenschappen van laurinezuur en monolaurine zijn al bijna drie decennia erkend door slechts een klein aantal onderzoekers: hun werk heeft echter geleid tot 50 of meer onderzoeksartikelen en talrijke Amerikaanse en buitenlandse patenten. Prof. Dr. Jon J. Kabara voerde het oorspronkelijke baanbrekende onderzoek uit op dit gebied van vetonderzoek. Kabara (1968) patenteerde voor het eerst bepaalde vetzuren (VZ) en hun afgeleiden (bijv. monoglyceriden (MG's) kunnen nadelige effecten hebben op verschillende micro-organismen. Hoewel niet-toxisch en goedgekeurd als een directe voedseladditief door de FDA, heeft monolaurine nadelige effecten op bacteriën, gisten, schimmels en omhulde virussen.

Kabara ontdekte dat de eigenschappen die de anti-infectieuze werking van lipiden bepalen, gerelateerd zijn aan hun structuur: bijv. vrije vetzuren en monoglyceriden. De monoglyceriden zijn actief; diglyceriden en triglyceriden zijn inactief. Van de verzadigde vetzuren heeft laurinezuur een grotere antivirale activiteit dan zowel caprylzuur (C-8), caprinezuur (C-10) als myristinezuur (C-14).

Vetzuren en monoglyceriden produceren hun dodelijke/inactiverende effecten via verschillende mechanismen. Een vroeg voorgestelde mechanismus was de verstoring van de lipide dubbellaag van het plasmamembraan. De antivirale werking die aan monolaurine wordt toegeschreven, is die van het vloeibaar maken van de lipiden en fosfolipiden in de envelop van het virus, wat leidt tot de desintegratie van het microbieel membraan. Meer recente studies geven aan dat een antimicrobieel effect in bacteriën gerelateerd is aan de interferentie van monolaurine met signaaltransductie/toxinevorming (Projan et al 1994). Een ander antimicrobieel effect in virussen is te wijten aan de interferentie van laurinezuur met de assemblage van virussen en virale rijping (Hornung et al 1994). De derde werkingswijze kan op het immuunsysteem zelf zijn (Witcher et al, 1993).

Hierholzer en Kabara (1982) rapporteerden voor het eerst de antivirale activiteit van de monoglyceride van laurinezuur (monolaurine) op virussen die mensen beïnvloeden. Ze toonden virucidal effecten van monolaurine op omhulde RNA- en DNA-virussen. Dit werk werd uitgevoerd bij het Center for Disease Control van de U.S. Public Health Service. Deze studie werd uitgevoerd met geselecteerde virusprototypes of erkende representatieve stammen van omhulde humane virussen. Al deze virussen hebben een lipide membraan. De aanwezigheid van een lipide membraan op virussen maakt ze bijzonder kwetsbaar voor laurinezuur en zijn afgeleide monolaurine. Deze eerste bevindingen zijn bevestigd door vele andere studies.

Onderzoek heeft aangetoond dat omhulde virussen worden geïnactiveerd door toegevoegde vetzuren en monoglyceriden in zowel menselijke als rundermelk (Isaacs et al 1991). Anderen (Isaacs et al 1986, 1990, 1991, 1992; Thormar et al 1987) hebben Kabara's oorspronkelijke uitspraken bevestigd over de effectiviteit van monolaurine.

Sommige van de virussen die door deze lipiden geïnactiveerd worden, zijn het mazelenvirus, het herpes simplex virus (HSV-1 en -2), leden van de herpesfamilie (HIV, hepatitis C, blaasjesvirus, stomatitisvirus (VSV), visna-virus en cytomegalovirus (CMV). Veel van de pathogene organismen die gerapporteerd worden als geïnactiveerd door deze antimicrobiële lipiden, zijn die waarvan bekend is dat ze verantwoordelijk zijn voor opportunistische infecties bij HIV-positieve individuen. Bijvoorbeeld, gelijktijdige infectie met cytomegalovirus wordt erkend als een ernstige complicatie voor HIV-positieve individuen (Macallan et al 1993).

Het lijkt dus noodzakelijk om de praktische aspecten en de potentiële voordelen van een voedingssupplement zoals monolaurine (Lauricidin) voor microbieel geïnfecteerde individuen te onderzoeken. Tot nu toe lijken slechts enkele voedingsdeskundigen in de reguliere voedingsgemeenschap de toegevoegde waarde van antimicrobiële lipiden ter ondersteuning van geïnfecteerde patiënten te hebben erkend. Deze antimicrobiële vetzuren en hun afgeleiden zijn in wezen niet-toxisch voor de mens. Volgens het gepubliceerde onderzoek is laurinezuur een van de beste "inactiverende" vetzuren, en is zijn monoglyceride zelfs effectiever dan het vetzuur alleen (Kabara 1978, Sands et al 1978, Fletcher et al 1985, Kabara 1985).

Het moet worden benadrukt dat laurinezuur niet oraal kan worden ingenomen omdat het ernstig irriterend is. Lauricidin®, een afgeleide van laurinezuur die chemisch is gebonden aan glycerol om monolaurine te vormen, kan daarentegen zonder problemen oraal worden ingenomen.
De lipide-gecoate (omhulsel) virussen, bacteriën en andere micro-organismen zijn afhankelijk van gastlipiden voor hun lipidecomponenten. De variabiliteit van vetzuren in de voeding van individuen, evenals de variabiliteit van de novo synthese, verklaart de variabiliteit van vetzuren in hun membranen.

Monolaurin lijkt geen nadelig effect te hebben op wenselijke darmbacteriën, maar eerder alleen op potentieel pathogene micro-organismen. Bijvoorbeeld, Isaacs et al (1991) rapporteerden geen inactivatie van de gewone Escherichia coli of Salmonella enteritidis door monolaurin, maar een grote inactivatie van Hemophilus influenza, Staphylococcus epidermidis en Groep B gram-positieve streptokokken.

De potentieel pathogene bacteriën die door monolaurine worden geïnactiveerd, omvatten Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus, Streptococcus agalactiae, Groep A, streptokokken-gram-positieve organismen en enkele gram-negatieve organismen (Vibrio parahaemolyticus en Helicobacter pylori).

Verminderde groei van Staphylococcus aureus en verminderde productie van toxisch shocksyndroom toxine-l werd aangetoond met monolaurine (Holland et al 1994). Monolaurine was 5000 keer meer remmend tegen Listeria monocytogenes dan ethanol (Oh & Marshall 1993). In vitro inactiveren monolaurine snel Helicobacter pylori. Van groter belang lijkt er zeer weinig ontwikkeling van resistentie van het organisme tegen de bacteriedodende effecten (Petschow et al 1996) van deze natuurlijke antimicrobiële middelen te zijn.

Een aantal schimmels, gisten en protozoa worden ook geïnactiveerd of gedood door monolaurine. De schimmels omvatten verschillende soorten ringworm (Isaacs et al 1991). De gist waarvan gerapporteerd is dat deze wordt beïnvloed, is Candida albicans (Isaacs et al 1991). De protozoaire parasiet Giardia lamblia wordt gedood door monoglyceriden uit gehydrolyseerde menselijke melk (Hemell et al 1986, Reiner et al 1986, Crouch et al 1991, Isaacs et al 1991).

Chlamydia trachomatis wordt geïnactiveerd door monolaurine (Bergsson et al 1998). Hydrogels die monocaprine/monolaurine bevatten zijn krachtige in vitro inactivatoren van seksueel overdraagbare virussen zoals HSV-2 en HIV-1 en bacteriën zoals Neisseria gonorrhoeae (Thormar 1999).

Read more: http://www.aviva.ca/article.asp?articleid=13#ixzz1kmYL9F9Z

DEZE VERKLARINGEN ZIJN NIET BEKEKEN DOOR DE FDA. NIET BEDOELD OM ENIGE ZIEKTE TE DIAGNOSEREN, TE BEHANDELEN OF TE GENEZEN

Monolaurine (laurinezuur) 600 mg 90 capsules