Monolaurin - Suplement antywirusowy pomagający w walce z przeziębieniem, grypą, półpaścem, opryszczką, wirusem Epsteina-Barra, zespołem chronicznego zmęczenia.
Może pomóc chronić układ odpornościowy przed szeregiem czynników zakaźnych.
Bez antybiotyków - Nie niszczy przyjaznych bakterii.
Monolauryna nadaje się zarówno do jednorazowego, jak i długotrwałego stosowania zapobiegawczego.
Ekstrahowany z oleju kokosowego

CO TO JEST MONOLAURIN
Monolauryna jest środkiem przeciwbakteryjnym, który chroni układ odpornościowy przed szeregiem czynników zakaźnych. Monolauryna jest pochodną estru glicerydowego kwasu laurynowego, kwasu tłuszczowego występującego naturalnie w mleku matki i niektórych olejach roślinnych. Ten kwas tłuszczowy od wieków stosowany jest jako środek bakteriobójczy. Kwas laurynowy odkryto pierwotnie, gdy mikrobiolodzy badali mleko matki w celu określenia substancji przeciwwirusowych, które chronią niemowlęta przed infekcjami drobnoustrojami. Wykazano, że chroni noworodki, których układ odpornościowy jest słabo rozwinięty, przed wirusem syncytialnym układu oddechowego (RSV) i innymi wirusami dróg oddechowych (1,2). Stwierdzono, że monolauryna ma jeszcze większą aktywność wirusową niż kwas laurynowy.

JAKI JEST MONOLAURIN SKUTECZNY W LECZENIU
Ogólnie rzecz biorąc, Monolaurin może pomóc w walce z przeziębieniem, grypą, wirusem EBV, półpaścem, opryszczką i zespołem chronicznego zmęczenia.

W badaniach przeprowadzonych w Oddziale Wirusologii Układu Oddechowego, Centrum Kontroli Chorób w Atlancie w stanie Georgia, stwierdzono, że monolauryna jest skuteczna przeciwko 14 ludzkim RNA i wirusom otoczonym DNA w hodowli komórkowej (3). Należą do nich grypa, RSV, różyczka, wirus Newcastle, koronawirus, opryszczka pospolita typu 1 i 2, wirus Epsteina-Barra (EBV) i wirus cytomegalii. (Monolauryna nie działa na nagie wirusy, takie jak wirus polio, zapalenie mózgu, wirus Coxsachie lub wirusy ospy.) Monolauryna usunęła całą mierzalną zakaźność poprzez rozpad otoczki wirusa.

JAK MOGĘ SIĘ ZABEZPIECZYĆ W SEZONIE PRZEZIĘBIENIA I GRYPY
Monolauryna służy jako cenny dodatek żywieniowy dla osób, które czują, że dopadają ich przeziębienie lub grypa. Wielu lekarzy opracowało własne protokoły kliniczne w ramach programu zapobiegania przeziębieniom i grypie i zaleca przyjmowanie kilku kapsułek Monolauryny na pusty żołądek.

Monolauryna nie jest typem suplementu diety, który trzeba zażywać codziennie (choć wiele osób przyjmuje ją regularnie w celach profilaktycznych), a jedynie wtedy, gdy zajdzie taka potrzeba. Jeśli masz gorączkę lub obrzęk węzłów chłonnych, zawsze najlepiej udać się do lekarza, ale jeśli wyczujesz wczesne objawy grypy, takie jak pociąganie nosem, ból skóry i być może drapanie w gardle, Monolaurin może stanowić pierwszą linię obrony .

ANTYBIOTYKI, MONOLAURIN I GRYPA
Antybiotyki zabijają niechciane mikroorganizmy, ale zabijają także wiele przyjaznych mikroorganizmów. Z drugiej strony monolauryna nie wydaje się mieć niekorzystnego wpływu na pożądane bakterie trawienne, a raczej jedynie na niepożądane mikroorganizmy. Ponadto Monolauryna może zmniejszać oporność zarazków na antybiotyki.

Częste stosowanie antybiotyków może prowadzić do poważnych zakłóceń w zdrowiu, a zwłaszcza w funkcjonowaniu układu odpornościowego. Oporność na antybiotyki, wynikająca z nadmiernego stosowania leków na receptę, jest jednym z największych problemów współczesnego środowiska medycznego. Oporność ma charakter kumulatywny (i wynika częściowo z antybiotyków znajdujących się w naszej żywności). Dlatego ważne jest, aby rozważyć rozpoczęcie od środków odżywczych, takich jak Monolaurin. Niepowikłana grypa, choć nieprzyjemna, nie zagraża życiu i nie wymaga leczenia farmakologicznego. Odżywcze środki fizjologiczne, takie jak monolauryna, mogą być dobrym pierwszym wyborem.

CZY MONOLAURYNA JEST BEZPIECZNA
Monolaurin nie tylko znajduje się na liście GRAS (Generally Recognized As Safe), ale ze względu na swoje źródło pochodzenia może być bezpieczniejszy niż wiele innych suplementów diety mających na celu wzmocnienie układu odpornościowego.

Jedną z najbezpieczniejszych substancji znanych człowiekowi jest mleko matki. To tutaj znajduje się monogliceryd kwasu laurynowego (Monolauryna). Ochrona immunologiczna po urodzeniu dziecka jest całkowicie zależna od czynników pokarmowych zawartych w mleku matki. Analizując skład mleka matki, badacze medyczni odkryli monoglicerydy kwasu laurynowego w wysokich stężeniach. Monolauryna występuje także w oleju kokosowym, maśle i ciężkiej śmietanie; dopiero niedawno został wyizolowany i oczyszczony. W farmakologii bardzo rzadko zdarza się znaleźć substancje chemiczne, które są toksyczne dla niższych form życia (bakterie, grzyby i wirusy), ale nietoksyczne dla człowieka.

Składniki

Dodatkowe fakty dotyczące kapsułek 300 mg
Wielkość porcji: 1 kapsułka Porcje w pojemniku: 90
Główne składniki	Ilość na porcję	% Dzienna dieta
Fosforan wapniowy)	106 mg	10%
Monolauryna	300 mg	*
Inozyna	7,5 mg	*
Procentowe dzienne wartości oparte są na diecie 2000 kalorii *Nie ustalono dziennej wartości Inne składniki: Fosforan wapnia, stearynian magnezu, dwutlenek krzemu. Kapsułka żelatynowa Monolauryna zawiera monoester kwasu tłuszczowego kwasu laurynowego. Nie zawiera kukurydzy, drożdży, pszenicy, wątroby, cytrusów ani innych powszechnych alergenów pokarmowych lub chemicznych. Bezglutenowe. Metody produkcyjne obejmują specjalne właściwości opóźnionego uwalniania.

Instrukcje stosowania

Dla tych, którzy czują, że dostają infekcji wirusowej:

Kapsułki 300 mg - 6 mg kapsułek Monolauryny na czczo, z samego rana, a w cięższych przypadkach dodatkowo 6 wieczorem.

W przypadku osób z wrażliwym żołądkiem Monolaurin można przyjmować z jedzeniem. Dawkę można zmniejszać w miarę ustępowania objawów. Oczywiście, jeśli masz gorączkę, ból lub jeśli objawy nie ustąpią, zawsze powinieneś zasięgnąć porady lekarza.

Małe dzieci mogą również przyjmować Monolaurin w zmniejszonej dawce. Jeśli podajesz Monolaurin dzieciom (lub dorosłym), które mają trudności z połykaniem kapsułek, możesz je rozłamać i wsypać Monolaurin do czegoś takiego, jak mus jabłkowy lub jogurt.

W przypadku wirusa Epsteina-Bara, opryszczki 1 i 2 lub innych przewlekłych chorób wirusowych:

Kapsułki 300 mg - 6 kapsułek Monolauryny w przypadku zaostrzenia
oraz 2 kapsułki jako dawka podtrzymująca w okresach spoczynku.

Czasami wirus opryszczki może zostać aktywowany przez Monolaurin, a następnie zabity, co powoduje reakcję przypominającą Herxheimera. Podobne protokoły zastosowano w przypadku wirusa Epsteina-Barra (bardzo przypominającego wirusa opryszczki), który może być odpowiedzialny za chroniczne zmęczenie, a nawet stwardnienie rozsiane (16, 17).

Bibliografia

1. Izaak n.e. Przeciwdrobnoustrojowa funkcja lipidów mleka. Adw. Nutr. Rozdzielczość 10:271-85, 2001.

2. Walijski JK, maj JT. Przeciwinfekcyjne właściwości mleka matki. J. Pediatrics 94, 1-9, 1979.

3. Hierholzer JC i Kabara JJ. Wpływ in vitro związków monolauryny na wirusy z otoczką RNA i DNA. J. Bezpieczeństwo żywności 4:1, 1982.

4. Kabara JJ. Lipidy jako czynniki oporności gospodarza mleka kobiecego. Nutr. Obj. 38:65, 1980.

5. Silver RK i in. Czynniki zawarte w mleku kobiecym zakłócające działanie wirusa grypy. Science 123:932-933, 1956.

6. Cohena SS. Strategia chemioterapii chorób zakaźnych. Nauka 197:431, 1977.

7. Dulbecco A. Zakłócanie namnażania wirusa. W: Virology, Dulbecco, A. i Ginsberg, red. H., Harper & Row, Filadelfia, 1980.

8. Kabara JJ i in. Kwasy tłuszczowe i pochodne jako środki przeciwdrobnoustrojowe. Przeciwdrobnoustrojowy. Agenci Chemother. 2:23, 1972.

9. Sands JA i in. Przeciwwirusowe działanie kwasów tłuszczowych i pochodnych. W: Farmakologiczne działanie lipidów. Jestem. Chemia oleju. Soc.: Champaign, 1979;75.

10. Beuchat Los Angeles. Porównanie działania przeciwwirusowego sorbinianu potasu, benzoesanu sodu oraz estrów gliceryny i sacharozy kwasów tłuszczowych. Appi. Otaczać. Mikrobiol. 39:1178, 1980.

11. Sands J. i in. Ekstremalna wrażliwość wirusów otoczkowych, w tym wirusa opryszczki pospolitej, na długołańcuchowe nienasycone monoglicerydy i alkohole. Środki przeciwdrobnoustrojowe i chemioterapia 15(1):67-73, 1979.

12. Kohn A. i in. Nienasycone wolne kwasy tłuszczowe inaktywowane wirusy otoczki zwierzęcej. Łuk. Wirol. 66:301-306, 1980.

13. Ismail-Cassim, N i in. Hamowanie usuwania powłoki bydlęcego enterowirusa przez krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe. J. Gen. Virol. 71(10):2283-9, 1990.

14. Rabia S. i in. Inaktywacja wirusa pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej poprzez fotosensybilizację po inkubacji z kwasem tłuszczowym pirenowym. luty Pozwalać. 270(12):9-10, 1990.

15. Boddie RL i Nickerson SE. Ocena podojowych środków bakteriobójczych do strzyków zawierających laurycydynę, nasycone kwasy tłuszczowe i kwas mlekowy. J. Dairy Sci. 75(6):1725-30, 1992.

16. Ascherio A., Munger KL, Lenette ET, Spiegelman D., Hernan MA, Olek MJ, Hankinson SE i Hunter, DJ Epstein-Barr przeciwciała wirusa i ryzyko stwardnienia rozsianego: badanie prospektywne. JAMA 286(24:3127-9, 26 grudnia 2001.

17. Simmons A. Wirus opryszczki i stwardnienie rozsiane. Opryszczka 8(3):60-3, listopad 2001.

© 2002 Formuły ekologiczne/Badania sercowo-naczyniowe, Ltd.

Laurycydyna
Informacje techniczne dotyczące Laurycydyny (monolauryny) dla pracowników służby zdrowial

Właściwości przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne i przeciwpierwotniakowe kwasu laurynowego i monolauryny są uznawane od prawie trzydziestu lat tylko przez niewielką liczbę badaczy: ich praca zaowocowała jednak ponad 50 artykułami naukowymi oraz licznymi patentami w USA i za granicą. Prof. dr Jon J. Kabara przeprowadził oryginalne, przełomowe badania w tej dziedzinie badań nad tłuszczem. Kabara (1968) jako pierwszy opatentował pewne kwasy tłuszczowe (FA) i ich pochodne (np. monoglicerydy (MG) mogą mieć niekorzystny wpływ na różne mikroorganizmy. Monolauryna, choć nietoksyczna i zatwierdzona przez FDA jako bezpośredni dodatek do żywności, niekorzystnie wpływa na bakterie, drożdże, grzyby i wirusy otoczkowe.

Kabara odkrył, że właściwości determinujące przeciwinfekcyjne działanie lipidów są związane z ich strukturą: np. wolne kwasy tłuszczowe i monoglicerydy. Monoglicerydy są aktywne; diglicerydy i trójglicerydy są nieaktywne. Spośród nasyconych kwasów tłuszczowych kwas laurynowy ma większą aktywność przeciwwirusową niż kwas kaprylowy (C-8), kwas kaprynowy (C-10) lub kwas mirystynowy (C-14).

Kwasy tłuszczowe i monoglicerydy wywierają działanie zabijające/inaktywujące na podstawie kilku mechanizmów. Wczesnym postulowanym mechanizmem było zaburzenie dwuwarstwy lipidowej błony komórkowej. Działanie przeciwwirusowe przypisywane monolaurynie polega na upłynnianiu lipidów i fosfolipidów w otoczce wirusa, powodując rozpad błony drobnoustrojów. Nowsze badania wskazują, że jedno działanie przeciwdrobnoustrojowe u bakterii jest związane z zakłócaniem monolauryny w przekazywaniu sygnału/tworzeniu toksyn (Projan i wsp. 1994). Inne działanie przeciwbakteryjne wirusów wynika z interferencji kwasu laurynowego z tworzeniem się wirusa i dojrzewaniem wirusa (Hornung i wsp. 1994). Trzeci sposób działania może dotyczyć samego układu odpornościowego (Witcher i in., 1993).

Hierholzer i Kabara (1982) jako pierwsi opisali przeciwwirusowe działanie monoglicerydu kwasu laurynowego (monolauryny) na wirusy atakujące ludzi. Wykazali oni wirusobójcze działanie monolauryny na otoczone wirusy RNA i DNA. Prace te wykonano w Centrum Kontroli Chorób amerykańskiej Służby Zdrowia Publicznego. Badanie to przeprowadzono przy użyciu wybranych prototypów wirusów lub uznanych reprezentatywnych szczepów ludzkich wirusów otoczkowych. Wszystkie te wirusy mają błonę lipidową. Obecność błony lipidowej wirusów czyni je szczególnie wrażliwymi na kwas laurynowy i jego pochodną monolaurynę. Te wstępne ustalenia zostały potwierdzone w wielu innych badaniach.

Badania wykazały, że wirusy otoczkowe są inaktywowane przez dodane kwasy tłuszczowe i monoglicerydy zarówno w mleku ludzkim, jak i bydlęcym (Isaacs i wsp. 1991). Inni (Isaacs i wsp. 1986, 1990, 1991, 1992; Thormar i wsp. 1987) potwierdzili oryginalne stwierdzenia Kabary dotyczące skuteczności monolauryny.

Niektóre z wirusów inaktywowanych przez te lipidy to wirus odry, wirus opryszczki pospolitej (HSV-1 i -2), członkowie rodziny opryszczki (HIV, wirus zapalenia wątroby typu C, pęcherzykowy, wirus zapalenia jamy ustnej (VSV), wirus visna i wirus cytomegalii (CMV). Wiele organizmów chorobotwórczych, które według doniesień są inaktywowane przez te lipidy przeciwdrobnoustrojowe, to te, które są odpowiedzialne za zakażenia oportunistyczne u osób zakażonych wirusem HIV. Na przykład jednoczesne zakażenie wirusem cytomegalii jest uznawane za poważne powikłanie u osób zakażonych wirusem HIV (Macallan i in. 1993).

Zatem wydaje się konieczne zbadanie praktycznych aspektów i potencjalnych korzyści suplementu diety, takiego jak monolauryna (laurycydyna), dla osób zakażonych drobnoustrojami. Wydaje się, że do tej pory niewielu dietetyków w głównym nurcie społeczności żywieniowej dostrzegło dodatkową zaletę lipidów przeciwdrobnoustrojowych we wsparciu zakażonych pacjentów. Te przeciwdrobnoustrojowe kwasy tłuszczowe i ich pochodne są zasadniczo nietoksyczne dla człowieka. Według opublikowanych badań kwas laurynowy jest jednym z najlepiej „inaktywujących” kwasów tłuszczowych, a jego monogliceryd jest nawet skuteczniejszy niż sam kwas tłuszczowy (Kabara 1978, Sands i in. 1978, Fletcher i in. 1985, Kabara 1985).

Należy podkreślić, że kwasu laurynowego nie można przyjmować doustnie, ponieważ działa drażniąco. Z kolei Laurycydyna, pochodna kwasu laurynowego chemicznie związana z gliceryną, tworząc monolaurynę, może być bez problemu przyjmowana doustnie..
Wirusy, bakterie i inne mikroorganizmy pokryte lipidami (otoczką) są zależne od lipidów gospodarza, jeśli chodzi o ich składniki lipidowe. Zmienność kwasów tłuszczowych w pożywieniu poszczególnych osób, a także zmienność wynikająca z syntezy de novo, wyjaśnia zmienność kwasów tłuszczowych w ich błonach.

Wydaje się, że monolauryna nie ma niekorzystnego wpływu na pożądane bakterie jelitowe, a raczej jedynie na mikroorganizmy potencjalnie chorobotwórcze. Na przykład Isaacs i wsp. (1991) nie donieśli o braku inaktywacji pospolitych Esherichiacoli lub Salmonella enteritidis przez monolaurynę, ale o znacznej inaktywacji Hemophilus influenza, Staphylococcus epidermis i paciorkowców gram-dodatnich grupy B.

Do potencjalnie chorobotwórczych bakterii inaktywowanych przez monolaurynę należą Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus, Streptococcus agalactiae, grupa A, paciorkowce Gram-dodatnie i niektóre organizmy Gram-ujemne (Vibrio parahaemolyticus i Helicobacter pylori).

W przypadku monolauryny wykazano zmniejszony wzrost Staphylococcus aureus i zmniejszone wytwarzanie toksyny I zespołu wstrząsu toksycznego (Holland i wsp. 1994). Monolauryna była 5000 razy bardziej hamująca Listeria monocytogenes niż etanol (Oh i Marshall 1993). Monolauryna in vitro szybko inaktywuje Helicobacter pylori. Większe znaczenie wydaje się mieć bardzo niewielki rozwój oporności organizmu na działanie bakteriobójcze (Petschow i wsp. 1996) tych naturalnych środków przeciwdrobnoustrojowych.

Monolauryna inaktywuje lub zabija także wiele grzybów, drożdży i pierwotniaków. Do grzybów zalicza się kilka gatunków grzybicy (Isaacs i wsp. 1991). Drożdże dotknięte chorobą to Candida albicans (Isaacs i in. 1991). Pierwotniakowy pasożyt Giardia lamblia jest zabijany przez monoglicerydy zawarte w hydrolizowanym mleku ludzkim (Hemell i in. 1986, Reiner i in. 1986, Crouch i in. 1991, Isaacs i in. 1991).

Chlamydia trachomatis jest inaktywowana przez monolaurynę (Bergsson i in. 1998). Hydrożele zawierające monokaprynę/monolaurynę są silnymi inaktywatorami in vitro wirusów przenoszonych drogą płciową, takich jak HSV-2 i HIV-1 oraz bakterii, takich jak rzeżączka Neisseria (Thormar 1999).

Czytaj więcej: http://www.aviva.ca/article.asparticleid=13#ixzz1kmYL9F9ZZ

TE OŚWIADCZENIA NIE ZOSTAŁY OCENIONE PRZEZ FDA. NIE JEST PRZEZNACZONY DO DIAGNOZOWANIA, LECZENIA ANI WYLECZANIA ŻADNYCH CHOROB.

Monolauryna (kwas laurynowy) 300 mg 90 kapsułek

Mam pytanie?